Ech, gdzie te czasy, gdy jeszcze można było pomachać przed oczami strategicznych partnerów rachunkiem za zburzenie Warszawy. Niby nie tak dawno, a wydaje się jakby dziesięciolecia. I gdzie te czasy, gdy St. Michalkiewicz rozniecał demony antysemityzmu pisząc ohydne plotki o przeliczaniu przez Żydów na pieniądze przyjaźni z naszym narodem.
Dziś żadnych demonów rozniecać nie trzeba. Wprawdzie na krótko o polskim antysemityzmie zrobiło się cicho, skoro w latach 90-tych uznaliśmy za zasadne zwrócić (sic - zwrócić, nie przyznać w akcie dobrej woli) mienie gminom żydowskim powstającym licznie na tak żyznej glebie, ale to było już tak dawno, że właściwie nikogo nie obchodzi. Zresztą 10 lat bez pełnego rekietu za istnienie na mapie świata do czegoś nas zobowiązuje?
Kwoty 65 mld dolarów coraz głośniej domaga się od Polski Liga Przeciw Zniesławieniu, Organizacja Restytucji Mienia Żydowskiego w Nowym Jorku, Amerykański Komitet Żydowski, a ostatnio rząd USA ustami doradcy v-ce H. Clinton.
Dziś znów odzywa się Światowy Kongres Żydów. Ach, czegóż nie ma w wypowiedzi kongresowego szefa, Menachema Rosensafta!! I Grossowe wyliczanki z sufitu, i zawartość mleka polskich matek, i polskie geny chciwości i zbrodniczych popędów. Stoimy półnadzy przed lustrem, którym są jego słowa, a w lustrze krew na rękach i kieszenie pełne powyrywanych zębów. Warto wziąć to co mówi poważnie, skoro jego poprzednik w słynnych już słowach wyprorokował, że "Polska będzie upokarzana na arenie międzynarodowej" i sprawdziło się to co do joty.
I wiecie co? My te pieniądze Żydom oddamy. Możemy sobie skakać, pisać polemiki z dziełami Grossa, słać papiery do unium i walczyć o zmianę stylebooka w NYT. Możemy się żołądkować na forach i przy stołach. Tymczasem prawda jest taka, że zapłacili Niemcy, zapłacili Francuzi i Szwajcarzy, o Amerykanach w ogóle szkoda gadać. Jeśli przy wybitnie antyamerykańskim nastawieniu w Europie szef naszego MSZ nie jest w stanie oburzyć się na USA ingerujące w wewnętrzne sprawy innego państwa, tamę żydowskim żądaniom postawić może tylko ktoś, kto spodziewa się uiszczenia przez Polskę innego rachunku - rachunku podżyrowanego popisem wicepremiera Pawlaka. Jeśli jednak okaże się, że po opłaceniu rachunku za gaz zostało w Polsce cokolwiek - biada nam.
